شمال نیوز: حبیب اسماعیل زاده/  اگر مسئولیتی کلیدی داشته و به اصطلاح  کاره ای بودم بجای پرداختن به مواردی از ری تا بغداد روی اولویت هایی محدود مثل آنچه ذیلاً  عرض خواهم کرد متمرکز می شدم:

-هرگونه سرمایه گذاری روی تولید و توسعه خودروهای درون سوز را که آینده ای در صنعت خودرو ندارند متوقف و دستور میدادم که صرفاً همه سرمایه های انسانی و مالی متمرکز روی تولید خودروهای برقی هیبریدی  شود و با اینکار عقب ماندگی های تاریخی صنعت خودرو کشور را تبدیل به یک فرصت میکردم.

-اگر کاره ای بودم استان پهناور سیستان و بلوچستان را که علیرغم ظرفیت های فراوانش استانی محروم است به دو استان سیستان و بلوچستان تقسیم و برای هر یک استانداری با تجربه منصوب میکردم که روندتوسعه آن منطقه تسریع شود.

-وزارت مسکن و شهرسازی را به دو وزارتخانه مسکن و شهر سازی و راه و ترابری تقسیم و با گماردن دو وزیر قوی و با تجربه به مشکلات راه و ترابری ومسکن کشور سامان میدادم.

-اگر کاره ای بودم برای موضوعاتی نظیر حجاب، موسیقی و... با استفاده از غنای فقه شیعه راه حل های شرعی و عقلانی  پیدا و از هدر رفتن انرژی و فرصت های فراوان کشور جلوگیری میکردم.

-اگر کاره ای بودم اجازه نمیدادم در خیابانهای بدون خط کشی خودرویی حرکت کند. نبود خط کشی در خیابان ها یعنی دعوت به هرج و مرج در رانندگی.

- سرمایه گذاری خارجی را در تولید تسهیل میکردم، ورود سرمایه به کشور یعنی ورود خون به رگهای اقتصاد کشور و مهمتر از آن ورود دانش  فنی و روز آمد به عرصه تولید و اشتغال.

- اگر کاره ای بودم به توسعه  مترو  در شهرهای بزرگ همینطور رساندن مترو به شهر ها و شهرک های اقماری  اولویت میدادم.

-با دادن امکانات و تسهیلات بانکی مثل کشورهای توسعه یافته رویای جوانها را برای داشتن مسکن و خودرو، رویایی دست یافتنی میکردم و یکی از اصلی ترین انگیزه های مهاجرت را در جوانها از بین میبردم.

- اگر کاره ای بودم، برای حل مشکل همیشگی خشکسالی و کمبود آب، به پروژه های نمک زدایی و انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به فلات ایران اولویت داده و برای همیشه به معضل خشکسالی و درد و رنج ناشی از آن پایان میدادم..

-نزدیک به یکصد میلیارد دلار ازمنابع  انرژی کشور به دلیل سوبسیدی که به بنزین، سوخت و آرد نان میدهیم هرساله هدر می رود حداقل کاری که میکردم این سوبسید را محاسبه و ریالی به تمامی مردم پرداخت میکردم و با اینکار الگوی تولید و مصرف نان و همچنین الگوی حمل و نقل شهری و درون شهری را تغییر میدادم.

- اگر کاره ای بودم تکلیف میکردم که هر مسئول در شروع دوره کاریش از مدیران قبلی خود دعوت و ضمن احترام به تلاش آنها از تجربیات آنها استفاده نماید.

- در اتاق هر وزیری تکلیف میکردم که عکس تمامی مدیران قبلی بعنوان احترام به تلاش آنها در دوره مسئولیتشان  نصب شود.احترام به مدیران قبلی را (که متاسفانه امری فراموش شده است) به یک فرهنگ تبدیل میکردم.

و بالاخره اگر کاره ای بودم به شناسایی نخبه ها و با تجربه ها و گماردن آنها درمناصب اهمیت و اولویت و به نظام انتصابات باندی و قبیله ای پایان میدادم.

دعا کنید که کاره ای شوم!